Van Marokko naar Roosendaal
Karim is in 1975 geboren in Temsamane in het noorden van Marokko. Dat is een stad met ongeveer 15.000 inwoners. Toen hij acht jaar was, is hij met zijn moeder en broers naar Nederland vertrokken om zich bij zijn vader te voegen.
'Mijn vader was al in 1963 vertrokken uit Marokko. Hij ging op zoek naar werk. Via Algerije, toen nog een Franse kolonie, kon hij eenvoudig aan een visum komen voor Frankrijk. Daar is hij toen aan het werk gegaan. In de vakanties kwam hij terug naar Marokko.
Na een tijdje in Duitsland te hebben gewerkt kwam hij terecht bij Philips in Eindhoven. Een oom werkte bij Keller Keukens in Roosendaal en omdat ze daar nog mensen zochten is mijn vader toen in Roosendaal gaan werken. We zijn in de Kroeven gaan wonen. Mijn ouders wonen nog steeds in hetzelfde huis.'
Hechte familieband
Wat Karim zich met name herinnert van zijn jeugd in Marokko is de hele hechte familieband.
'Mijn oom, de broer van mijn moeder, regelde alles voor ons. Ik heb fijne herinneringen aan mijn tijd in Marokko. De offerfeesten en Suikerfeesten waren toen toch anders dan nu. De hechte familiebanden verdwijnen langzaam. Individualisme speelt niet alleen hier in Nederland een rol, maar heeft ook zijn intrede gedaan in Marokko.'
Karim is getrouwd met Wahiba. Samen hebben zij drie kinderen; Oumaima van 16 jaar, Walid van 13 jaar, Anissa van 6 jaar en de 4e wordt in augustus verwacht.
'Mijn gezin is erg belangrijk voor mij. Ik probeer in het weekend zoveel mogelijk samen te ondernemen. Vaak gaan we zwemmen en daarna een frietje eten. Of we gaan wandelen in Visdonk. Dan nemen we vaak mijn broer mee die op het Sterrebos woont.'
Auto's
Na de Vondelschool gaat Karim naar de Maria Bergmans Mavo om vervolgens de opleiding werktuigbouwkunde aan de MTS in Bergen op Zoom te gaan volgen.
'Op de MTS liep ik in mijn derde studiejaar stage bij Manuli Auto Holland dat toen nog in Roosendaal zat. Ze hebben mij direct een contract aangeboden toen ik afstudeerde. Tot vertrek van de productie naar Polen heb ik daar gewerkt. Daarna heb ik bij Thetford gewerkt. Daar kon ik werken en studeren. Nu werk ik bij Modine in Uden. Dat heeft ook weer alles met auto's te maken heeft.'
Drie doelen
Op de vraag waarom hij raadslid is geworden antwoordt hij dat hij graag iets wil nalaten.
'Ik heb drie doelen in mij leven gesteld: een moskee bouwen, een islamitische begraafplaats realiseren en een verzorgingscomplex voor Islamitische ouderen. We zijn daar 13 jaar mee bezig geweest; het was een dynamische periode. Er was veel weerstand. We hebben alle rechtbanken gezien tot aan de Hoge Raad toe. Maar ik heb er ook veel van geleerd. Je moet goed communiceren met iedereen en heldere kaders aangeven. Ik heb toen ook geleerd dat het belangrijker is wie je ken dan wat je kent. Maar de moskee staat er. Dat kan ik dus afstrepen.'
Ik wil me graag inzetten om een islamitische begraafplaats in Roosendaal te realiseren. Op de begraafplaats in Roosendaal is wel een apart veld voor moslims het is geen eeuwige rustplaats is. Op enig moment zullen ze de graven toch gaan ruimen zoals op het oude kerkhof. In de islamitische traditie is de eeuwige grafrust juist erg belangrijk. Vandaar dat nog veel moslims de overledenen in hun geboorteland begraven.
Ik ben natuurlijk ook al bezig met een islamitisch verzorgingscomplex, maar ook daarvoor is heel veel geld nodig.'
Politiek is het sluitstuk van integratie
'Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2014 werd ik met voorkeursstemmen gekozen als raadslid. Maar dat was voor mij nog te vroeg. Ik was toen net klaar met de begeleiding van de bouw van de moskee. Maar vanaf die tijd ben ik me langzaam gaan voorbereiden op het raadlidmaatschap.'
'Wat je ziet is dat meer dan de helft van de inwoners in Roosendaal met een Marokkaanse achtergrond niet gaat stemmen. Ik zou dat heel graag anders zien. Ik zie politiek als het sluitstuk van integratie. Dus daar ga ik aan werken.
Een ding is zeker: er is voor mij als raadslid de komende drie jaar nog genoeg werk te doen. '